Јелена Величковиќ, сопругата на еден од жртвите на Вељко Беливук и неговиот криминален клан, Горан Величковиќ – Гокси, во судница првпат во животот застана очи во очи со луѓето на ѕверски начин го убија нејзиниот сопруг.

Како што стои во обвинението, Гокси, кој беше еден од водачите на навивачите на Партизан, бил киднапиран од кланот на Вељко Беливук и убиен во август 2020 година во куќата во Ритопек. На Величковиќ му била отсечена главата, а деловите од телото биле исецкани, па остатоците биле мелени во индустриска машина за месо. Во текот на истрагата се појавија и фотографии од тортурата врз него, кои членовите на кланот ги разменувале меѓу себе.

Мојот сопруг беше добар човек, навивач на Партизан, не беше како оние на кои им се суди – Јелена ја почнува својата приказна за српски „Курир“.

Јелена детално го објаснува моментот кога обвинетите Вељко Беливук и Марко Миљковиќ, влегле во судницата и се соочиле со најблиските на нивните жртви.

Полни се со себе, немаат ни грам сожалување за семејствата на убиените кои седеа таму во иста просторија со нив. За нормален човек нивното однесување е несфатливо. Едноставно како да не се свесни дека убиле и згмечиле луѓе во мелница за месо! Кога човек ќе убие куче, тој е повеќе виновен.

 

Кога влегоа во судницата почнаа да се смеат и да се шегуваат, не можевме да слушнеме што зборуваат, но беше очигледно дека се многу расположени. Тие се однесуваат како овие излегувања од затвор кога ги носат на суд да се кул. Тие се исклучително опуштени и се чини дека се полни со оптимизам – вели Јелена.

Јелена раскажува дека со уште една вдовица на убиен од кланот и законски застапници на семејството, седеле пред сведоците-соработници, Никола Спасојевиќ и Бојан Хрватин.

Тие двајца се однесуваа нормално, беа тивки. Кога Вељко Беливук помина покрај нас извика: „Пи*ко“. Жената што седеше до мене и јас се погледнавме, мислевме дека нам ни се обраќа, а потоа се свртевме и сфативме дека тоа е порака за сведоците-соработници. Беливук беше крајно арогантен и безобразен на судењето, не знам како успеав да се задржам да не кажам нешто – вели Јелена.

За разлика од Беливук, Марко Миљковиќ, бил многу помирен.

Марко Миљковиќ молчеше, но постојано со голема омраза гледаше во сведоците-соработници. Ако погледот би можел да убие, неговиот поглед сигурно ќе ги убиеше – вели Јелена.

Таа раскажува дека претходно, во една ситуација, го имала сретнато сведокот Бојан Хрватин, кој е личноста која го намамила нејзиниот сопруг во кланицата во Ритопек.

Тој беше повреден и мојот сопруг го однесе на лекар. Се запознавме тогаш во кафуле, цело време ми персираше, а и коментираше дека моето дете е убаво како за на реклама. Сега го видов по втор пат. Се свртев и го погледнав, а тој не го сврте погледот.

 

Тоа е човек кој веќе еднаш ги имал закрвавено рацете, па можеше да се очекува дека ќе го направи тоа и по вторпат.. Тој беше ослободен од затвор во мај 2020 година, а мојот сопруг беше убиен во август истата година. Дали тој се кае за тоа – не знам. Мислам дека, сепак, има голема разлика меѓу 15 години затвор и доживотен затвор, можеби затоа се спогоди со обвинителството – вели Јелена Величковиќ.



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.