Неверојатната приказна на зетот Јован С. од Зрењанин, кој на денот на својата свадба ја фатил невестата Санела со друг, се чини како филм. За српско „Еспресо“ тој неодамна се решил да раскаже што точно се случило на денот на венчавката:

Санела ја запознав кога имав 30 години, таа имаше 25. Ја завршив Богословијата и требаше да станам свештеник. Како што оди редот, прво беше време за свадба. Се знаевме можеби една година, за тоа време не живеевме заедно, но бевме ок.

Таа отсекогаш беше малку кокета, но ми допаѓаше тоа, флертуваше со мене и со сите, но имав впечаток дека ќе се смени во моментот кога ќе се венчаме. Ми се чинеше како да ѝ недостига да го чувствува тој семеен мир кој можеби досега не го почувствувала вистински.

Свадбата се случи, се разбира. Ги повикавме сите роднини, нејзините братучеди, моите. Имавме мал инцидент пред свадбата, но сето тоа брзо помина. Нешто се бунеше за тоа зошто воопшто правиме свадба, што беше малку лудо, бидејќи сè веќе беше договорено. И таа го сакаше тоа од самиот почеток. Што сакаше со кавгата да постигне, не знам. Не знам ни дали ме сакаше. Имавме бебе на пат, па свадбата се случи. Напладне кажавме да, направивме и прекрасна венчавка в црква. Со Божја помош, времето баш ни се погоди, навистина сè беше како што треба. Кога луѓето се почнаа да пијат и да се веселат, таа исчезна.

Тргнав да ја барам зошто требаше да ја сечеме тортата, но ја немаше. Мислев дека се фотографира со некого. Сепак, ништо. Во тоалетот – не. Ја прашувам кумата каде исчезнала, збунета е, вели појма нема, некаде тука е.

Потоа излегов надвор од ресторанот. Не беше ни таму. Одам позади, си велам може се скрила да запали цигара, зошто ја карам да не пуши поради бременоста. Кога таму, во еден паркиран автомобил, на стаклото гледам како да се движи бел материјал.

Пријдов, а таа, таа… Се бакнуваше со другар ѝ. Не го познавам добро, рече мора да го поканиме на свадба…

Отпрвин не можев да им верувам на очите. Се приближував за да проверам дали добро гледам. Добро гледам, венчаницата е таа што се движи.

Прво тој ме забележа. Се скамени. И тогаш, таа се сврте. Ме погледна, па почна да плаче. Само стоев таму. Излезе од колата, ја прашав што прави… и не рече ништо, само влезе.

Време беше за торта, влегов и јас, но знаев дека после тоа ќе побарам развод.

А, таа?! Таа почна да гледа што подароци добивме, како ништо да не се случило. После се собрав, реков дека сакам развод и ја оставив кај него.



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.