По една година разорни природни катастрофи, 27. Конференција на страните (COP27) за климатски промени ќе се обиде да го исполни својот слоган: „Заедно за имплементација“, и да ги унапреди претходните обврски за ограничување на глобалното затоплување.

Работата што претстои е огромна. Толку огромна колку и климатските влијанија што ги гледаме низ светот. Третина од Пакистан е поплавена. Најжешко лето во Европа во последните 500 години. Филипини на удар. Цела Куба во мрак, порача генералниот секретар на Обединетите Нации, Антонио Гутереш, на подготвителниот состанок на COP претходно овој месец, повикувајќи на брза акција.

Овогодинешниот двонеделен самит, кој од денеска се одржува во Египет, има за цел да ги зајакне и спроведе ветувањата дадени на минатогодишниот самит во Шкотска, со цел да се задржи глобалниот пораст на температурата под 1,5 степени Целзиусови (2,7 Фаренхајти) за да се спречат најразорните ефекти од затоплувањето на планетата.

„Ал Џазири“ анализира што треба да се знае за претстојните разговори:

Што е COP27?

Конференцијата на страните (COP) е врховен форум за одлучување на Рамковната конвенција на Обединетите нации за климатски промени (UNFCCC), меѓународен договор за животна средина потпишан од 198 земји и кој стапи во сила во 1994 година за борба против „опасното човечко мешање во климатскиот систем“.

Конференцијата се одржува од 1995 година, собирајќи ги владите потписнички еднаш годишно за да разговараат и договорат како заеднички да се решат климатските промени и нивните ефекти.

Египет е домаќин на овогодинешниот самит во туристичкиот град Шарм Ел Шеик на Црвеното Море. Ова е прв COP во Африка откако COP22 се одржа во Мароко во 2016 година.

Се очекува повеќе од 100 лидери да учествуваат на самитот на светските лидери на 7-8 ноември и да внесат политички моментум во разговорите.

Многу лобисти за фосилни горива ќе се приклучат во обид да ја заштитат својата индустрија од акција за задржување на јагленот, нафтата и гасот во земјата.

Климатската активистка Грета Тунберг рече дека нема да присуствува, нарекувајќи ја конференцијата можност за „зелено перење, лажење и мамење“.

Која е целта?

Основната цел е да се преполоват глобалните емисии на стакленички гасови до 2030 година и да се достигне „нето нула“ до 2050 година за да се задржи затоплувањето под 1,5 °C како што е препорачано од Меѓувладиниот панел за климатски промени (IPCC).

COP26 во шкотскиот пристанишен град Глазгов забележа наплив на ветувања кои на крајот сепак го оставија светот на вистинскиот пат да достигне 2,4 °C (4,3 °F), според Climate Action Tracker.

Владините претставници оваа година ќе отворат некои од најтешките прашања кои моментално го водат светот на пат кон катастрофално загревање.

Земјите во развој кои ги доживуваат најлошите ефекти од климатските промени ќе имаат за цел да добијат финансиска помош од индустријализираните земји одговорни за најголемиот дел од емисиите, кои допрва треба да ги исполнат ветувањата за редовни финансии и за напорите за адаптација и за ублажување.

Што е на агендата на COP27?

Ублажување:

Очекувањата од COP27 се високи за земјите да дадат јасни сигнали за напредок во намалувањето на стакленички гасови, што се нарекува имплементација на ублажување.
Страните треба да усвојат „работна програма за ублажување“ за итно да ги зголемат амбициите за ублажување и имплементација пред 2030 година.

Бидејќи минатогодишните ветувања за овие теми, вклучително и постепено укинување на енергијата од јаглен и спречување на уништувањето на шумите, го оставија светот на пат да достигне 2,4 Целзиусови степени затоплување, формалниот исход од COP26 – Климатскиот пакт во Глазгов – побара зајакнување на целите за ублажување на емисиите на стакленички гасови, познати како национално определени придонеси (NDCs).

Земјите чии NDC не беа во согласност со целта од 1,5°C се очекуваше да претстават ревидирана верзија на COP27. Само 26 од 193 земји кои се согласија да ги засилат своите обврски досега продолжија со поамбициозни планови.

Адаптација:

Климатскиот пакт во Глазгов ги повика развиените земји барем да го удвојат финансирањето за адаптација до 2025 година и да започнат двегодишна програма за работа на глобалната цел за адаптација (GGA).
Сепак, земјите во развој не ја добиваат ветената помош, вклучително и годишни 100 милијарди американски долари што треба да бидат испорачани од 2020 до 2025 година.

Богатите земји ќе бидат повикани да потрошат многу повеќе пари за да им помогнат на земјите да се прилагодат и да ги исполнат неисполнетите ветувања.

Загуба и оштетување:

„Загубите и штетите“ – исто така наречени „климатски репарации“ – најверојатно ќе бидат главниот фокус оваа година.

Клучно барање на земјите во развој е создавање механизам кој обезбедува финансирање за управување со загубите и штетите предизвикани од екстремните временски услови.

Клучно барање на земјите во развој е создавање механизам кој обезбедува финансирање за управување со загубите и штетите предизвикани од екстремните временски услови.
Развиените земји се спротивставија на ова прашање, кое никогаш не беше дел од официјалната агенда на разговорите на ОН, плашејќи се дека може да предизвика судски спорови и барања за компензација во големи размери.

Алијансата на мали островски држави (AOSIS) ќе претстави предлог за „фонд за одговор“ кој ќе им помогне на климатските жртви да закрепнат од загубата и штетата предизвикана од климатските шокови.

Ова спорно прашање би можело да „ги испоти“ учесниците на COP27, во време кога земјите кои обезбедуваат помош се соочуваат со зголемените цени на енергијата и ги пренасочуваат своите буџети кон хуманитарната криза во Украина.

Операционализацијата, финансирањето и управувањето со Мрежата за загуби и штети во Сантијаго – основана на COP25 за поврзување на ранливите земји во развој со давателите на техничка помош, знаење и ресурси – исто така ќе бидат приоритет.

Енергетска транзиција:

Финансиската алијанса во Глазгов за нето нулта (GFANZ) основана на COP26 имаше за цел да ја забрза транзицијата кон нето нулта економија со доведување на повеќе од 450 приватни играчи во финансискиот сектор да ги приспособат своите деловни модели. На COP27, GFANZ се очекува да предложи конкретни планови за намалување на емисиите на јаглерод.

Земјите се согласија минатата година за првпат да го „закочат“ производството на јаглен, но некои се откажаа од своите ветувања поради загриженоста за можен недостиг предизвикан од намалувањето на снабдувањето со енергија од Русија.

Африканските лидери најверојатно ќе повикаат на формално признавање дека треба да им се дозволи да ги развијат своите резерви на фосилни горива.

Постои ризик дека фазата COP може да се искористи за да се изведат погрешни визии за патот на фосилните горива за излез од енергетската криза. Може да се покаже тешко да се постигне договор за намалување на производството на гас, иако тоа е потребно за да се исполнат климатските цели.



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.