На седумгодишна возраст, Лиз Трас ја играше Маргарет Тачер на лажни избори во нејзиното училиште. Но, за разлика од премиерката, која победи со убедливо мнозинство во 1983 година, таа не беше успешна.

Многу години подоцна Трас се сеќава:

„Ја искористив можноста и одржав говор од срце на изборите, но на крајот не освоив ниту еден глас. Јас дури и не гласав за себе“.

Триесет и девет години подоцна, таа ја користи можноста вистински да ги следи стапките на Челичната Лејди и стана лидер на Конзервативната партија и премиер, откако помина години градејќи односи со здруженијата на нејзините изборни единици и остана лојална на Борис Џонсон во најтемните денови од неговото владеење.

На многу начини, таа не е конвенционален ториевец.

Како девојче, нејзината мајка ја однела на протести поради Кампањата за нуклеарно разоружување, организација која остро се спротивстави на одлуката на владата на Маргарет Тачер да дозволи стационирање на американски нуклеарни боеви глави во воздушната база Гренхам Комон, западно од Лондон.

Нејзиното семејство се преселило во Пејсли, западно од Глазгов, кога Трас имал четири години.

Зборувајќи за Би-Би-Си Радио 4, нејзиниот брат изјавил дека семејството уживало играјќи игри на табла, но дека младата Трас не сака да губи и честопати едноставно исчезнувала наместо да ризикува да не победи.

Семејството подоцна се преселило во Лидс, каде што учела во државното средно училиште, Раундеј.

Таа опиша дека за време на нејзиниот престој таму видела „неуспешни деца кои биле изневерени од малите очекувања“.

Некои од врсниците на Лиз Трас во Раундеј го побиваат нејзиниот опис на училиштето, како новинарот на Гардијан, Мартин Пенгели.

Таа можеби селективно се сеќава на своето детство и безгрижно го озборува сопственото училиште и наставниците кои ја учеле за едноставна политичка корист – напиша новинарот.

Без оглед на нејзиното претходно образование, Трас потоа го посетувала Универзитетот во Оксфорд, каде студирала филозофија, политика и економија и била активна во студентската политика, првично за либералдемократите.

На партиската конференција во 1994 година, таа зборуваше за укинување на монархијата, велејќи им на делегатите во Брајтон: „Ние либералдемократите веруваме во еднакви можности за сите. Не веруваме дека луѓето се родени да владеат“.

Во Оксфорд, Трас се префрли кај конзервативците.

По дипломирањето, таа работеше како сметководител за „Shell и Cable & Wireless“, а се омажи за колегата сметководител Хју О’Лири во 2000 година. Имаат две деца.

Трас беше кандидат на ториевците за Хемсворт, Западен Јоркшир, на општите избори во 2001 година, но загуби.

Таа претрпе нов пораз во долината Калдер, исто така во Западен Јоркшир, во 2005 година.

Но, со непоколебливи политички амбиции, таа беше избрана за советничка во Гринич, во југоисточен Лондон, во 2006 година, а од 2008 година работи и за централно-десничарскиот тинк-тенк „Реформ“.

Конзервативниот лидер Дејвид Камерон ја стави Трас на неговата „А-листа“ на приоритетни кандидати за изборите во 2010 година и таа беше избрана да се бори за безбедното место во Југозападен Норфолк.

Меѓутоа, многу брзо таа се соочи со битка против повлекувањето на кандидатурата на ториевската асоцијација од изборната единица, откако беше откриено дека неколку години претходно имала афера со пратеникот од ториевците Марк Филд.

Иницијативата за нејзина смена пропадна и Трас на крајот го освои пратеничкото место со повеќе од 13.000 гласови разлика.

Таа, со уште четворица конзервативни пратеници избрани во 2010 година, беше коавтор на книгата „Британија без окови“ која препорача укинување на државната регулатива за да се подобри позицијата на Обединетото Кралство во светот, означувајќи ја како истакнат застапник на политиките на слободен пазар во редовите на ториевците.

За време на лидерска дебата на Би-Би-Си, таа беше прашана за коментар за „Британија без окови“, во која британските работници се нарекуваат „едни од најлошите мрзливи во светот“.

Таа тврдеше дека не го напишала тоа.

Потоа во 2012 година, само две години откако стана пратеник, таа влезе во владата како министер за образование, додека во 2014 година беше промовирана во министерка за животна средина.

На Конзервативната конференција во 2015 година, Трас беше исмејувана поради говорот во кој таа со глас без емоции изјави: „Ние увезуваме две третини од сирењето во земјата. Тоа. Е. Срамота“.

Само една година подоцна, следеше веројатно најголемиот политички настан на генерацијата – референдумот за ЕУ.

Трас беше активна во кампањата „Remain“, пишувајќи во дневниот весник Сан дека Брегзит ќе биде „тројна трагедија – повеќе регулативи, повеќе форми и повеќе одложувања во трговијата со ЕУ“.

Меѓутоа, откако нејзината страна загуби, таа се предомисли, тврдејќи дека Брегзит нуди можност да го „размрда начинот на кој работите моментално функционираат“.

За време на премиерката Тереза ​​Меј, таа беше најпрвин министер за правда, пред да стане главен секретар на Министерството за финансии.

Кога Борис Џонсон стана премиер во 2019 година, Трас ја презеде функцијата министер за меѓународна трговија – работа што вклучуваше средби со глобални политички и деловни лидери за промовирање на трговските интереси на Британија.

Потоа, во 2021 година, на 46-годишна возраст, таа доби една од највисоките функции во владата, преземајќи го Министерството за надворешни работи од Доминик Раб.

Таму, таа се обиде да го реши заплетканото прашање на протоколот за Cеверна Ирска со едноставно укинување на делови од договорот за Брегзит меѓу ЕУ и ОК – потег што ЕУ силно го критикуваше.

Таа издејствува ослободување на двајца британско-ирански државјани кои беа уапсени и држени во притвор.

Кога Русија ја почна воената операција во Украина во февруари, таа зазеде цврст став, барајќи сите сили на Владимир Путин да бидат истиснати од земјата.

Сепак, таа се соочи со критики кога ги поддржа луѓето од Велика Британија кои сакаат да се борат во Украина.

Кампањата на Лиз Трас за раководството на партијата не помина без контроверзии.

Притисната за тоа како ќе се бори со кризата на трошоците за живот, таа рече дека ќе ги насочи сите свои напори на „намалување на даночниот товар, а не на делење милостина“.

Таа беше принудена да се откаже од планот за поврзување на платите во јавниот сектор со регионалните животни трошоци поради реакцијата од високите ториевци кои тврдеа дека тоа би значело намалување на платите за милиони работници надвор од Лондон.

Таа, исто така, ја нарече шкотската премиерка Никола Старџен дека „бара внимание“ и порача дека е најдобро таа да се „игнорира“.

Некои сугерираат дека Трас се обидува да имитира друга миленичка од ториевците – Маргарет Тачер – со облекување во крзнена капа и бела машна.

Трас ги отфрли тврдењата, велејќи за „GB News“: „Многу е фрустрирачки што жените политичарки секогаш се споредуваат со Маргарет Тачер, а мажите политичари никогаш не се споредуваат со Тед Хит“.

Но, ваквите споредби можеби не се хендикеп кога станува збор за добивање поддршка од членовите на Конзервативната партија.

Ивор Би-би-си.



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.