„Видовме како мама трча, а потоа не ја видовме затоа што таму имаше шума, па не можевме да ја видиме и неа и некои дрвја и се“, рече малата Јана Марјановиќ, ќерката на убиената пејачка Јелена и нејзиниот сопруг Зоран. Oвој исказ на девојчето беше од големо значење за судот за пресудата.

Девојчето имаше пет години кога се случил злосторството а кобниот ден беше со нив на насипот, и последна ја видела Јелена жива.

Обвинител: Можете ли да опишете каде бевте вие, мама и тато?

Јана: Па, можам.

Обвинителот: Ајде, опиши ми го.

Јана: Па, тоа беше некое место каде што има повисок рид и таму е патот каде што трчаше кога рече дека ќе оди.

Обвинителот: Па, каде бевте ти и тато?

Јана: Ние бевме долу, а тој рид беше горе.

Обвинител: Видовте кога точно отиде мама…, кога мама отиде горе?

Јана: Па добро, ја видов горе и тато ја виде и таа рече дека одам и си замина.

Обвинителот: А прашавте каде одите мамо?

Јана: Да, секогаш ја прашував затоа што не знаев каде оди и сакав да одам со неа

Обвинителката: А што рече?

Јана: Добро рече, добро е, не се сеќавам што рече.

Обвинителот: Па, кажи ми каде гледаше каде беше мајка ти, дали можеше да ја видиш мајка ти кога се искачи на ридот.

Јана: Па можев и тато ја виде.

Обвинителот: Да, и вие погледнавте и што видовте?

Јана: Па, само ја видовме како трча, а потоа не ја видовме затоа што таму имаше шума па не можевме да ја видиме и неа и некои дрвја и се.

Обвинителот: Значи, не можеше да ја видиш мајка ти од шумата и дрвјата?

Не, одоговри Јана.

 



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.