Се навршија 14 години од смртта на патријархот Павле, најомилениот поглавар на Српската православна црква, кој на многумина во најтешките ситуации им ја врати вербата во животот, поради што беше наречен жив светец. Една од оние на кои им помогна и по неговата смрт беше Милена П.Таа за „Република.рс“ раскажа   приказна за моќта на патријархот добиена од Бога.

Таа вели дека останаувала бремена, но залудно бидејќи телото и го исфрлала плодот:

– Моето тело го отфрли плодот по неколку месеци. Ја намалив исхраната. Го исфрлил целиот шеќер. Направив се за да го донесам нашето мало битие на свет. Но, не ни  Кога ќе ги видев моите пријатели како ги шетаат своите малечки, срцето ќе ми се исполни со среќа, а потоа нивниот поглед полн со сожалување ќе ме собори и ќе можев да поднесувам се повеќе и повеќе. Едноставно, најмногу сакав јас и маж ми да имаме дете. шило со спонтан абортус.Лекарите беа вчудоневидени бидејќи бев млада и здрава, а мојот организам, моето тело, ја отфрлаше мојата најголема желба – бебе – вели тој и додава дека тогаш се случило чудо.

Посетувала и манастири, се молела секој ден. А потоа дојде решавачкиот момент во катедралната црква, каде лежело телото на починатиот патријарх до погребот и таа решила да замине таму.

– Се појави вест дека патријархот Павле починал. Се чувствував како некој да ми исцица половина од животот. Се упатив кон Белград да го бакнам тоа свето битие. Тој жив светец, кој плени со добрина и љубов. А таа долга линија во која стоевме, стискавме и чекавме да му пријдеме на упокоениот патријарх не ми беше тешко. Луѓето стоеја во тишина, како да заврши една ера и да започнува нова, неизвесна. Застанав во тој ред и мислев на патријархот, на сите добри дела што ги направи. И не бев сам. Сите околу мене имаа исти мисли, бевме голема енергија составена од илјадници луѓе, подготвени да застанат и да чекаат да го бакнат својот омилен патријарх.

Таа вели дека кога влегла во црквата, нејзиното тело било исполнето со некаква спокојство, чудно чувство, нешто што никогаш не го почувствувала.

– Го поздравив патријархот за последен пат и заминав. Се вратив дома. После еден месец забременив! Бев во шок и бев сигурен дека патријархот ми помогна. Не мора да веруваме во Господ, доволно е да веруваме во чистите мисли и љубовта што човек може да ја даде .

– Син ми се вика Павле-радосно вели Милена.



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.