Училишниот психолог Марија Миленковиќ за „Информер.рс објаснува дека е,прашање е само дали „некој сакал да види“ дека малиот Коста има некакви проблеми.
Тоа можеа да го забележат и училиштето и родителите. Ако не се предаваше во врската со другите деца, ако имаше некоја инфериорна особина на личноста, мораше да има реакција. Секако родителите биле тие кои морале прво да реагираат на индикаторите… Сигурен сум дека има некаква документација која ја кажува причината зошто Коста го сменил одделението.
И професорот по клиничка психологија д-р Радомир Чолаковиќ објаснува дека е неверојатно што никој не забележал нешто сомнително во однесувањето на Коста.
– Не можам да верувам дека психологот и педагогот од училиштето не забележале дека нешто не е во ред . Забележувам дека моите колеги многу зборуваат за теорија, а многу малку за пракса. Фактот дека Коста спиел во фотелја, а не во кревет, можеби укажува на тоа дека бил зависен од телевизија и компјутери, а кога тоа било забележано, некој морал да дејствува. Едноставно, има показатели дека некој има растројство на личноста, а за да се забележи тоа нарушување не мора да се биде психолог или психијатар – вели д-р Чолаковиќ.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
Comments are closed for this post.