Поранешниот играч на Насионал, Каљари, Јувентус и Перуџа, Фабијан О’Нил почина на 49-годишна возраст.
Тој беше примен во болница поради внатрешно крварење, предизвикано од долгогодишно заболување на црниот дроб, со кое се бореше од 2016 година поради неуреден живот и конзумирање алкохол. Во текот на денот неговата состојба само се влошувала, а тој паднал во кома непосредно пред да почине.
О’Нил ја почна својата фудбалска кариера во уругвајскиот Насионал, од каде се пресели во Каљари во 1996 година. Во текот на четири години одигра повеќе од 120 натпревари за клубот од Сардинија, а по неуспешната епизода во Јувентус, не се снајде најдобро ниту во Перуџа.
Меѓу другото, ќе остане запаметен и по тоа што сите пари, 14 милиони долари, како што тврдеше, ги потрошил на „бавни коњи и брзи жени“.
Кога потпишав за Јувентус, од идол на тимот се претворив во најлошиот играч, бидејќи околу мене имаше феномени како Зидан. Само поради него сега навивам за Реал. Јас сум сиромашен, но повторно сум среќен. Главната работа е што јас и семејството имаме што да јадеме. Најдов нови пријатели, тие вистинските, а не лажните кои беа покрај мене кога бев богат. Тоа е моја грешка. Жените се заљубија во мојата пијана верзија, а потоа се обидуваа да ме променат. Потрошив сè, но никогаш не повредив никого освен себеси. Многу жени се обидоа да ме променат, но јас никогаш не сакав. Да се обиделе да ми помогнат во минатото, ќе одбив. Вака сум, бунтовен и горд. Никој не можеше да ме промени. Дури ми понудија помош од психолог. Моите поранешни сопруги се исто така побогати од мене. Проблемите ми се таложија со години, а најмногу ги имав со алкохолот. По операцијата на мочниот меур, три години не смеев да допрам чаша, но издржав само еден месец. Престанав да се обложувам бидејќи немав повеќе пари, рече О’Нил пред неколку години.
По кариерата се вработил како келнер бидејќи останал без пари.
Неговиот живот беше тежок од самиот почеток. Неговите родители не го сакале и како бебе и го оставиле на баба му која го воспитала. Семејството во кое живеел било многу сиромашно, па бил принуден уште од мал да трча по улиците и да продава работи за да донесе пари дома. На 9 години почнал да пие, a полицијата го фатила на иста возраст како влегува во бордел за да продава колбаси! Знаеше дека единствениот начин да се спаси е фудбалот, но никогаш не ги остави пороците зад себе.
Го викаа Магионичарот
Неговиот фудбалски коефициент на интелигенција е огромен, како и неговиот талент. Не случајно го нарекоа „магионичар“. Сепак, тој никогаш не ги оправда огромните очекувања што му беа поставени. Тој беше еден од оние играчи кои заслужија да имаат одлична кариера, но не можеа да ги совладаат своите „демони“. Тој беше еден од оние големи таленти изгубени како резултат на лошиот начин на живот кој не стана професионалец. Лево стапало на кое не многумина се сеќаваат, но оние кои уживале во неа копнее и се восхитуваат.
По пет сезони во Каљари, првиот европски тим кој се обложи на Уругваецот, Фабијан О’Нил се „пресели“ во Јувентус од Карло Анчелоти. Меѓутоа, во Торино каде што коегзистираше во одличен тим со соиграчите Зинедин Зидан, Едгар Давидс, Пипо Инзаги, Алесандро Дел Пјеро и Давид Трезеге меѓу другите, не успеа да се наметне. Тој одигра само 20 натпревари за „бјанконерите“, 8 како стартер, пред да замине за Перуџа. Како професионалец не стигна ниту до 200 натпревари, на кои постигна 21 гол и подели 5 асистенции.
Големиот Зинедин Зидан во едно интервју го окарактеризира како најдобар фудбалер со кој бил во тимот. За „Зизу“ да каже такво нешто, тогаш замислете колку талент имал, но никогаш не работел на тоа! Пред да наполни 30 години, тој веќе се пензионираше во својот рурален рај, „Passo de los Toros“, град на 250 километри од Монтевидео. Оттогаш поминувал часови во ноќни клубови, со омиленото виски во рака.
Откако беше осуден за местење натпревари во 2012 година, О’Нил го помина своето време живеејќи на својот ранч за добиток, откако ги загуби милионите што ги заработи како професионалец. „Имав 14 милиони долари и го изгубив сето тоа, не ми е грижа да бидам сиромашен“, рече тој во едно интервју за да додаде: „Сакам да продолжам да живеам вака, не сакам да бидам покрај богати луѓе. Никогаш не го сакав ова, некогаш бев богат. За среќа сè уште има некои морални луѓе во светот. Луѓето кои видоа дека се мачам и ми подадоа рака за помош“.
Тој изгубил премногу пари обложувајќи се на коњски трки и отишол дотаму што купил 1.104 крави за 250.000 долари. Зошто го направи тоа? Бидејќи на аукцијата на која учествувал бил слеп од пијанство и не разбирал што прави! Навистина неверојатно… Не ја заборави сиромаштијата низ која помина, помагајќи им на своите сограѓани. „Секој ден доаѓам овде. Им помагам на Џенет, сопственичката, која е ќерка на моја пријателка која поседува куглана. И тука чувствувам топлина, тоа е поентата. Луѓето не се изненадени затоа што веќе знаат кој сум јас“, рече тој.
Друг кој помогна секогаш кога можеше е Франциско Пако Казал, кој беше негов портпарол кога играше фудбал: „Го испратив да бара пари за некои долгови што треба да ги платам, но не сакам да ме натера да работам. Навистина не сакам да работам“, рече тој. Тој, всушност, беше оној кој се обиде да го спаси во неговите најдекадентни моменти, но О’Нил не слушна ништо: „Тој направи толку многу за мене. Тој ме натера да заработам многу пари, но јас самиот бев тој што ги загуби. Освен тоа, не сакав ниту психолози, ниту ништо. Беше невозможно да ми помогнат“.
Неговиот живот беше ролеркостер, но се чини дека излета од шините од самиот почеток. И на само 49 години се прости од овој свет. Живеејќи го животот онака како што сакаше, што на крајот го уништи и доведе до неговата смрт…
О’Нил своевремено ги бранеше боите и на Уругвај, селекција за која настапи на 19 натпревари и постигна само два гола.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
Comments are closed for this post.