Во најновата емисија на „Нешто конкретно“, достите и домаќинот Снеже Велков зборуваа за едно време кога, како што велат, сè беше поубаво, понаивно, поненаметливо. Се зборуваше за шареноликоста на детството во кое израснаа другите генерации во споредба со тоа како сега растат децата.
Од кога не сте виделе некој на улица да игра „Сакате ли војска“, „Жмурка“, „Камај, камај“, „Ластик“, да си игра со џамлии на земја и што уште не, впрочем, од кога не сте виделе деца на улица? Напредната технолохија ни го олесни животот, но дали влијае добро на растот на нашите деца?
Во студиото имаше гости кои што работат со деца, растат деца и секојдневно се соочуваат со проблемите на новите генерации. Цаци Паковска, како автор на емисијата за деца „Дајте музика“ зборува за начинот на кој што таа ги воспитува своите деца и за искуството со оние со кои што работи. Сара Мејс евоцира спомени од своето детство, но во емисијата сподели и како знае да го казни своето дете кога е потребно. Д-р Ангелчо Андоновски со своите синови е на „брат“, а Вели Мумин дневната соба ја претвора во ринг кога неговите деца не знаат каде да го потрошат вишокот енергија.
Цели се на тато, вели тој, а потсетувајќи се на своето детство открива: „Ако ме фатеа како крадам лубеници во Сарај, мајка ми мораше да ги плаќа!“
Зошто се вика убав на мама, а паметен на тато? Кој треба да ги воспитува децата мажот и ли жената? Се чини дека се што е лошо кај децата му се препишува на оној што е помалку присутен, а доброто колку и да е добро секогаш може да биде подобро.
На овие и други теми во најновата емисија на „Нешто конкретно“ со Снеже Велков:
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
Comments are closed for this post.