Научниците ширум светот долго време се прашуваат што се наоѓа во самиот центар на Земјата, а најново истражување сугерира дека нашата планета има специјална железна топка во своето јадро. Студијата објавена во списанието „Nature Communications“ наведува дека под најоддалечената кора, мантија, стопената течност на надворешното и на внатрешното јадро се наоѓа цврстиот метален центар на Земјата, кој всушност има уште еден скриен слој или „најдлабоко внатрешно јадро“.

Монументалното откритие сугерира дека Земјата има пет главни слоеви наместо четири и понуди нови детали кои научниците би можеле да ги искористат за да откријат некои од најстарите мистерии за нашата планета и како таа настанала. Во соопштението за медиумите се тврди дека геонаучниците првпат, пред околу 20 години, предложиле дека јадрото на Земјата може да има дополнителен, невидлив слој.

Авторите на новата студија тврдат дека со користење на податоци собрани со мерење на сеизмичките бранови на земјотресите кои поминале низ центарот на Земјата, конечно го откриле најдлабокото јадро. Сеизмичките бранови се вибрации кои се движат во или по површината на Земјата и низ нејзините внатрешни слоеви како резултат на земјотреси, вулкани или други причини.

Составот на новооткриениот слој е сличен на оној над него

Во оваа студија за првпат известуваме за набљудувања на сеизмички бранови кои потекнуваат од силни земјотреси кои патуваат напред-назад од едната до другата страна на земјината топка до пет пати“, пишува коавторот на студијата д-р Тан-Сон Фам., сеизмолог и постдокторски соработник во Истражувачката школа за наука на Земјата на Австралискиот национален универзитет во Канбера.

Фам верува дека причината зошто овој слој претходно не бил детално проучен е затоа што неговиот состав е многу сличен на она што се наоѓа над него. И овој новооткриен центар, за кој студијата наведува дека најверојатно е метална топка широка 644 километри и неговата надворешна обвивка е направена од легура на железо и никел, со одредени други елементи во трагови.

Покрај тоа, преминот од највнатрешната (цврста) топка кон надворешната обвивка на внатрешното јадро (исто така цврста обвивка) се чини дека е повеќе постепен отколку остар. Затоа не можеме да го набљудуваме преку директни рефлексии на сеизмичките бранови од тоа“, објаснува Фам.

„Внатрешното јадро има изразена анизотропија“

Користејќи инструменти кои детектираат вибрациони бранови, истражувачите откриле дека највнатрешното јадро има посебна анизотропија, својство на материјата што му овозможува да заземе различни карактеристики во зависност од аголот од кој му се приближува.

Пример за предмет кој е анизотропен е парче дрво: многу е полесно да се исецка парче огревно дрво со тоа што ќе го удри во насока на неговото зрно отколку против него. Ова е токму карактеристиката што го разликува најдлабокото јадро.

Ова би можело да овозможи подобро разбирање на магнетното поле на Земјата

Кога станува збор за проценка на јадрото на Земјата, истражувачите погледнале колку брзо сеизмичките бранови патуваат низ него во различни насоки и откриле дека највнатрешното јадро ја менува брзината на тие бранови на различен начин од слојот над него, надворешното јадро, школка.

Откривањето на нов слој повеќе од 1.600 километри под нашите стапала е значајно. Присуството на јасно највнатрешно јадро може да им даде на научниците подобро разбирање за магнетното поле на Земјата и како тоа еволуирало и ќе продолжи да се развива.

Фам истакнува дека новото откритие „ни дава увид во тоа што би можело да се случи со другите планети“.

Да го земеме Марс како пример. Сè уште не разбираме зошто (магнетното поле на Марс) престана да постои во минатото“, нагласува тој.



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.