Во издание на „Макавеј“, деновиве излезе од печат книгата „Црвениот поет и други драми“ од драматургот, сценарист и универзитетски професор Сашко Насев.

Во изборот може да се најдат драмските текстови на Насев напишани во последниве две децении: „Коста е наш“ (театарска на ТВ серијата „Црвениот поет“), „Доле влада“, „Лесни машки“, „Позитивно мислење“ и „Драма изгубена во времето“.

Во поговорот кон изборот од Насев, Стојан Синадинов пишува дека ако веќе треба да го дефи­ни­ра јазикот во драмите на Насев, то­гаш се чини де­ка џез моделот е најприкладен.

Како и во доб­ра­та џез-музика, та­ка и во театарот можете да импровизирате само ако
одлично го вла­де­ете „занаетот“ на зборот и дијалогот. На­сев одлично ги владее ли­те­ратурните „ноти“ – неговите гене­ра­циски исписници го паметат и како гитарист на маалскиот рок-бенд „Воркерси“ – и само на тој на­чин може да импровизира со жанровите и стиловите. Ако тој и таков јазик на Насев им беше спро­тив­ста­вен на меланхоличните евергрини на Славе Димитров на по­че­то­кот на де­ведесеттите години од минатиот век, дваесеттина го­ди­ни по­доц­на во „Лесни машки“ ги користи поп-рок класиката и екс-Ју хи­то­ви­те како дополнителна „плејлиста“ на една со­ци­о­лош­ка студија, низ ко­ја ги пренесува знаците покрај патот (И. Анд­риќ), во времето што го живее(в)ме. Но, илустрирано со музичките термини, во јазикот на драмите на Насев не може да не го забележите хармоничниот след на ги­тар­­ски­те дурови и молови. Љубовта искажана низ сочни пцовки не е по­­малку љубов од, на пример, некој сонетски запис. Треба са­мо да ја препознаете во „џез“ јазикот на Насев, кому како во еден стих на скоп­јанецот по раѓање Бранимир Џони Штулиќ, „ус­та­та му е полна со барут“. Затоа дијалозите се експлозивни, вели Синадинов.

Сашко Насев (1966, Кочани, Македонија) изминативе три и пол децении напишал 40-тина драми, телевизиски и филмски сценарија, поставени на домашните и странски театарски сцени. Неговите најпознати драмски текстови се „Чија си“, „Грев или Шприцер“, „Спиро Царо“, „Либрето Вагнер”, „Харем“ „Позитивно мислење“, „Сердарот“, „Магдо љубов моја“, „Доле влада“, „Чија си“ (мјузикл), „Така било пишано“, „Папагалот Историко“…

Од 1988 до 2010 година објавил повеќе од педесет стручни трудови и естетски осврти во „Кинопис“,„Театарски гласник“, „Студентски збор“,„Пулс“, „International Theater Review“, „Утрински весни“, „Преминпортал“, Шведска амбасада во Отава, Diplomat International и други. Член е на Друштвото на писателите на Македонија од 1992 година, на Здружение на новинари од 1990 година. Неговите драмски текстови, телевизиски и филмски сценарија се објавени во 20-тина изданија, а дел од нив се преведени на англиски, германски, руски, турски, бугарски, хрватски, украински и други јазици.

Насев од 2011 година бил шеф на катедрата по драматургија, ФДУ, Скопје. Бил амбасадор на Република Македонија во Канада, директор на Културно-информативниот центар на РСМ во Софија, Бугарија, а моментално ја извршува функцијата амбасадор во Народна Република Кина.

 



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.