Меѓународна групна изложба и јавна програма НА ЧИЈА СТРАНА СИ?: За неврзаната деколонијална констелација, кураторки: Бојана Пишкур и Ивана Васева.

ЈАВНА ПРОГРАМА, КСП Центар – Јадро

25 ноември 2022 година, 12 часот

 25 ноември (петок)

12:15 – МССА, Музејот како спора Даниела Бергер Прадо, кураторка и координаторка на изложбената програма во Музеј на солидарноста Салвадор Аљенде, Сантиаго, Чиле;

12:30 – Отворено писмо за Еди Седиовати, Грејс Самбох, истражувачка, кураторка, писателка која е поврзана со Hyphen и здружена со RUBANAH Underground Hub;

12:45 – Југословенско-африканската солидарност, Жените и личните архиви: Случајот за архивата на Оља Ѓувервиќ, д-р Лина Ѓуверовиќ, професорка на Одделот за филм, медиуми и културни студии на колеџот Биркбек при Универзитетот на Лондон, Велика Британија;

13:00 – 14:00 Прашања и одговори

Модератор: Ивана Васева, ко-кураторка на изложбата На чија страна си?: За неврзаната деколонијална констелација

14:00 – 15:00 Пауза

15:00 – Премотување на интернационализамот, Ник Аикенс, куратор за истражување во Ван Абемузеум, Ајндховен, Холандија;

15:15 – Субалтерни глобалисти: неврзаниот интернационализам во глобалната Студена војна, Љубица Спасковска, професорка по европска историја, Универзитет Ексетер, Велика Британија;

15:30 – ‘Ова не е војна’ – Ослободување на умот и на земјата, во мастило и во дело од Емилија Епштајн, Ана Кнежевиќ Музеј на африканска уметност – колекција на Веда и д-р Здравко Печар, Белград, Србија

15:45  – Активности на Уметничката галерија на неврзаните земји „Јосип Броз Тито“ и нејзината колекција,  Марина Челебиќ, Анита Чулафиќ, Нада Баковиќ и Наталија Вујошевиќ, Лабораторија на неврзаната уметничка колекција, Подгорица, Црна Гора.

16:00-17:00 Прашања и одговори

Модератор: Бојана Пишкур, ко-кураторка на изложбата На чија страна си?: За неврзаната деколонијална констелација

18:30 – Водење низ изложбата Бојана Пишкур, Ивана Васева & учесници: Ѓорѓе Балмазовиќ; Лина Ѓуверовиќ; Марина Челебиќ, Анита Чулафиќ, Нада Баковиќ, Наталија Вујошевиќ (Лабораторија на неврзаната уметничка колекција); Синиша Илиќ; Јован Ивановски, Ана Ивановска Дескова,  Владимир Десков; Емилија Епштајн, Ана Кнежевиќ; Даринка Поп Митиќ, Ивана Сиџимовска.

Јавната програма ќе се одржува на англиски јазик, додека водењето низ изложбата ќе биде на БХСМ.

АПСТРАКТИ

Даниела Бергер Прадо МССА, Музејот како спора

Ова ќе биде кратка презентација за музејот и неговата историја, кураторската вежба во Македонија (која претходно беше во Словенија) и краток преглед на музејот денес.

Ник Ајкенс Премотување на интернационализмот

Во овој разговор ќе го претставам мојот актуелен истражувачко-изложбен проект „Премотување на интернационализмот: сцени од 1990-тите години, денес“. Интернационализмот – како поим и замисла – има многу различни историски и современи резонанци. Тој беше клучен за работничкото движење, проектот на неврзаните и низата еманципаторски борби во 20 век. Уште од сеизмичките геополитички промени во 1990-тите години, како резултат на пропаста на Советскиот Сојуз и превласта на глобализацијата, самата идеја за интернационализам влезе во длабока состојба на постојано менување. Во сегашниот момент, дефиниран од низа тековни геополитички, еколошки и биополитички кризи, како би можеле да го разбереме терминот и да го реинвестираме со потенцијал да се „соочиме со светот“? Преку уметнички дела и заеднички истражувачки проекти во „Премотување на интернационализмот“, ќе го истражам моето променливо разбирање за терминот: неговите различни размери, регистри и ветувања.

Грејс Самбох Отворено писмо за Еди Седиовати  

 

Во различни фази од нејзиниот живот, Еди е признаена како танчерка, критичарка за танц (и перформанс), археолог, бирократка и професорка на истакнатиот државен Универзитет во Индонезија. Во тој бирократски дел беа вклучени 6 години поминати како Генерален директор за култура на Министерството за образование и култура. Позиција од која таа ја формулираше Galeri Nasional Indonesia во форма што ја знаеме сега. Изложбата за современа уметност од неврзаните земји, во 1995 година, беше нејзиниот пилот проект во дефинирањето на улогата, функцијата и политичкиот став на галеријата.

 

Љубица Спасковска Субалтерни глобалисти: неврзаниот интернационализам во глобалната Студена војна

 

Генерација југословенски антифашисти и партизани, од кои многумина се бореле во Шпанската граѓанска војна, го формираа столбот на новата југословенска федерација по 1945 година и беа соочени со деколонизирачки свет што ги одразуваше нивните сопствени историски искуства од меѓувоениот и воениот период. Наследството од прогресивниот, анти-империјален меѓувоен интернационализам беше повторно создадено во Бандунг, Белград и ОН, каде што можеа да се градат нови сојузи околу претходните мрежи и заеднички спомени. Распадот на Советскиот Сојуз и деколонизацијата го обезбедија критичкиот контекст за појавата на неврзаниот интернационализам, овозможувајќи една политичка генерација да дојде да игра огромна улога на глобалната сцена и мноштво земји во развој и постколонијални земји да ја сменат динамиката на глобалната Студена војна.

 

Лина Ѓуверовиќ Југословенско-африканска солидарност, жени и лични архиви: Случајот со архивата на Оља Ѓуверовиќ

 

Лина Ѓуверовиќ ја претставува личната архива на југословенската политичка работничка Оља Ѓуверовиќ, која работеше за Комисијата за помош на ослободителните движења при Социјалистичкиот сојуз на работниот народ на Југославија (ССРНЈ) во 1970-тите и 1980-тите години, а подоцна и како дипломатка во голем број африкански земји. Оваа архива ги документира југословенските политички односи со субсахарските африкански земји за време на периодот на деколонизација, особено фокусирајќи се на односите на земјата со Зимбабве, Намибија, Јужна Африка, Танзанија и Ангола. Потпирајќи се на нејзината претходна работа со развој на архиви, Лина Ѓуверовиќ ја претставува архивата, прашувајќи како можеме да го поттикнеме субјективното, нескладното и личното бавејќи се со таков материјал во сегашниот момент, додека архивата преминува од личниот во јавниот домен.

 

Емилија Епштајн, Ана Кнежевиќ Музеј на африканска уметност – колекција на Веда и д-р Здравко Печар, Белград, Србија ‘Ова не е војна’ – Ослободување на умот и на земјата, во мастило и во дело

 

Фокусот на изложбата е на спротивставените реалности на војната и нејзините дискурси, со големо внимание на различното известување за Алжирската војна за независност (1954-1962). Преминувајќи низ Музејот на африканска уметност во белградската документација и фото архива, и со посебно внимание на алтернативната интерпретација на децентрираното кино – филмот „Битката кај Алжир“ од 1966 година – изложбата разгледува и разоткрива алтернативни гласови и продукција на знаење на Движењето на неврзаните како политички и идеолошки проект. „ОВА НЕ Е ВОЈНА“ исто така има за цел да открие непоколеблив став и одбивање да се нарекуваат работите со нивното вистинско име во наше време: војни и колонизации, инвазии, конфликти, офанзиви, не се антифашистички борби, „специјални воени операции“, дури ни „ акти на самоодбрана“.

 

Лабораторија на неврзаната уметничка колекција (Марина Челебиќ, Анита Чулафиќ, Нада Баковиќ и Наталија Вујошевиќ) Активности на Уметничката галерија на неврзаните земји „Јосип Броз Тито“ и нејзината колекција 

 

Членовите на Лабораторија за колекцијата на уметност од неврзаните земји, Анита Чулафиќ, Марина Челебиќ, Нада Баковиќ и Наталија Вујошевиќ, ќе зборуваат за историјата и активностите на Галеријата на уметноста од неврзаните земји „Јосип Броз Тито“, статусот на оваа колекција по распадот на Југославија, како и за нивната колективна работа во Лабораторијата,  плетејќи  нова мрежа и разговори преку овој проект.

 

* Водење низ изложбата Бојана Пишкур, Ивана Васева & учесници: Ѓорѓе Балмазовиќ; Лина Ѓуверовиќ; Емилија Епштајн, Ана Кнежевиќ; Јован Ивановски, Ана Ивановска Дескова,  Владимир Десков; Синиша Илиќ; КУРС; Марина Челебиќ, Анита Чулафиќ, Нада Баковиќ, Наталија Вујошевиќ (Лабораторија на неврзаната уметничка колекција); Даринка Поп Митиќ, Ивана Сиџимовска, Светска галерија на карикатура, Скопје.

 

 

БИОГРАФИИ

 

Даниела Бергер Прадо (родена во Сантијаго, Чиле) е кураторка и историчарка на уметност. Има завршено магистерски студии по Курирање современа уметност на Кралскиот колеџ за уметност во Лондон. Работи како кураторка и координаторка на програмата за изложби во Музејот на солидарноста Салвадор Аљенде од 2016 година. Некои од нејзините неодамнешни кураторски и уредувачки проекти се: „Anchor 637“ заедно со Хуго Ривера-Скот и други (MSSA, 2019); „Меки ѕидови. Постоењето меѓу граници“ (MSSA, 2017); „Појава на Поп. Непочитувањето и улицата во Чиле“ (MSSA, 2016); „The hearing mundus, Melania Lynch“ (Галерија Панам, Сантијаго, 2017); истражување и издание за колекционерската книга за уметницата Франциска Прието заедно со изложбата „Трите димензии“ (National Museo de Bellas Artes, Сантијаго; Lustro project Велика Британија-Чиле, 2017-19); и „Националниот институт на несигурната иднина“, изложба и публикација за чилеански жени уметници (Институт Сервантес, Москва, Русија, 2018 година; и Галерија Еспора, Сантијаго, 2019 година) и „ROJO (RED)“, изложба на колекција на МССА околу идејата за боја 2019-2021 година.

 

Родена во Џакарта, 1984 година, Грејс Самбох верува дека на секој човек му требаат најмалку три копии од себе. Таа поставува малку повеќе прашања, па оттука нејзината посветеност на кураторска работа и суштинско истражување. Таа е дел од  Hyphen – (од 2011 година), како и од RUBANAH Underground Hub (од 2019 година). Нејзините неодамнешни ангажмани го вклучуваат Меѓународниот литературен фестивал во Џакарта 2022 година „Нашиот град во нивниот свет“; „ABRACADABRA*“ со Danarto dkk на 17-то Истанбулско биенале (2022); „Како да нема сонце“ со Hyphen – како дел од 58. Карнеги Интернационал, Питсбург (2022); и „Собирање замрсености и отелотворени истории“, заеднички потфат на Galeri Nasional Indonesia, MAIIAM Музеј на современа уметност, Музеј на уметност во Сингапур, Nationalgalerie – Staatliche Museen zu Berlin и Гете-институт (2021-2022).

 

Д-р Лина Ѓуверовиќ е културна работничка која живее и работи во Лондон. Таа ја основа агенцијата за современи уметности „Електра“ во 2003 година и предава политика и менаџмент во уметноста на Одделот за филм, медиуми и културни студии на колеџот Биркбек при Универзитетот на Лондон. Во фокусот на нејзиното истражување се иследувања на колективитетот, родовиот труд и современата уметност како сфера на солидарност и градење заедница. Таа го основа Деколонијалниот феминистички форум на Биркбек во 2019 година и е ко-директор на BIRMAC-Центарот за интердисциплинарни истражувања во медиумите и културата.

Претходно Лина беше уметничка директорка на лондонската фондација Калверт 22, кураторка за медиумски уметности во Институтот за современи уметности (ICA) во Лондон, кураторка за образование во Центарот Лукс и предаваше на Универзитетот Рединг и Институтот за современа уметност во Грац, Австрија. Меѓу нејзините изложби се „На спомениците не треба да им се верува“ (Nottingham Contemporary, 2016 година), „Сања Ивековиќ – ‘Непознатата хероина’“ (South London Gallery/Calvert 22, 2012 година), 5-тото Нордиско современо уметничко биенале, Норвешка, 2009 година, „Нејзината врева“ (South London Gallery/Tate, 2005).

 

Ник Ајкенс е истражувачки куратор во Музејот Ван Абе во Ајндховен (од 2012 година) и докторанд на Академијата Валанд при Универзитетот во Гетеборг (од 2018 година). Член е на уредувачкиот одбор на L’Internationale online (од 2013 година). Неговиот примарен интерес е да ја истражи формата на изложбата како место за истражување, како и нејзиниот капацитет да конструира и медитира политички замисли.

Помеѓу бројните изложбени и уредувачки проекти, тој ја курираше првата сеопфатна ретроспектива на Рашид Араин (Van Abbemuseum, MAMCO, BALTIC, Garage Museum of Contemporary Art, 2017-19) и беше ко-уредник на „The Place is Here: The Work of Black Artists in 1980s Britain“ (Sternberg Press, 2019 година со Елизабет Роблс), како резултат на серија изложби во Холандија и Велика Британија. Неговиот актуелен истражувачко-изложбен проект е насловен „Премотување на интернационализмот. Сцени од 1990-тите години, денес.“ Вклучувајќи нови проекти, колаборативни истражувачки проекти и голем број приватни и јавни заеми, проектот ја истражува замислата и практиката на интернационализмот од различни перспективи.

 

Љубица Спасковска предава европска историја на Универзитетот во Ексетер. Нејзините истражувачки интереси се во политичката и социо-културната историја на интернационализмот, вклучувајќи развој, неврзаност, деколонизација и истории на генерации. Нејзиното неодамнешно истражување е објавено во „Journal of World History, Contemporary European History, Labor History and Nationalities Papers“. Таа е авторка на „The Last Yugoslav Generation: the Rethinking of Youth Politics and Cultures in Late Socialism“ (Manchester University Press, 2017) и „1989: A Global History of Eastern Europe“ (Cambridge University Press, 2019), заедно со Богдан Јакоб, Џејмс Марк и Тобијас Рупрехт.

Ана Кнежевиќ е историчарка на уметност, докторантка на Катедрата за музеологија и херитологија (Филозофски факултет во Белград). Од 2016 година работи на бројни проекти во Музејот на африканска уметност во Белград и е членка на ICOM и AICA. Таа исто така беше член на уредувачкиот одбор на онлајн списанието „Artum“ (2015-2016). Кнежевиќ е ко-кураторка на следниве изложби: „Незаштитен сведок бр.1: Афродизијак“ (2019), „Одрази – Намибија по 30 години независност“ (2020), „Незаштитен сведок бр. 2: МММ“ (2020), „Неврзан свет“ (2021), „Ова не е војна – ослободување на умот и земјата, во мастило и во дело“ (2021 година), „Одрази бр. 2 – фрагменти, кршливост, сеќавања“ (2022). Нејзините објавени трудови се посветени на музеите во ерата на сајбер културата, методологијата за историја на уметност во сајбер просторот, како и архитектурата, поп културата и современата уметност и визуелната култура. Таа ја покрена колаборативната онлајн мапа за наследство (https://nesvrstani.rs/) и е член на уредничкиот одбор на критичката онлајн музејска платформа (https://um.edu.rs/html/). Моментално работи на својата докторска теза со фокус на проблемот на културната меморија во сајбер-просторот (студија на случај: интернет меми), и е заинтересирана за усните истории, дигиталните хуманистички науки, културата на сеќавањето, медиумските студии, современата уметност, филмот, и архитектурата.

 

Емилија Епштајн дипломирала етнологија и антропологија на Филозофскиот факултет, а магистрирала културни и родови студии на Факултетот за политички науки (Универзитет на Белград). Работи во Музејот на африканска уметност во Белград, пресекувајќи ја областа на музејската работа со колаборативни и интердисциплинарни кураторски проекти. Членка е и на извршниот одбор на Меѓународниот совет на музеите – Србија. Некои од нејзините неодамнешни изложби се: „Одрази бр. 2 – фрагменти, кршливости, сеќавања: современа уметност од Ангола“ (2022), „Неврзан свет“ (2021 година), „Ова не е војна“ – ослободување на умот и земјата, во мастило и во дело“ (2021) и „Секојдневна поетика – Животот во Источна Африка на инстаграм“ (2019). Има напишано: “Приказни за автентичноста. Потеклото на објектите во Музејот на африканска уметност и како беше направена колекцијата” (2021; достапно на интернет). Нејзините објавени трудови ги вклучуваат: “По трагите на Веда Загорац во Музејот на африканската уметност” (2018); и “Во чие име ние (не можеме) да зборуваме: За Сожурне Трут и ‘искуството’ како почетна точка за живеење и разбирање на политичкиот субјект“ (2014). Во 2022 година, таа беше избрана за српски делегат од страна на Конгресната канцеларија за меѓународно лидерство на САД, поттикнувајќи нов професионален интерес за културното наследство и локалните знаења на Ново Мексико.

 

Лабораторија на неврзаната уметничка колекција е проект кој има за цел да развие современи истражувачки и архивски уметнички практики и нивна имплементација во уметничките и едукативните програми на Центарот за современа уметност на Црна Гора, како и да ја поврзе оваа исклучително вредна и суштинска колекција, која сведочи за важен меѓународен историски контекст, со меѓународната академска и уметничка заедница. Намерата е преку оваа програма континуирано да се развиваат активности кои ќе придонесат за историзација и нови толкувања, како и за обновување на меѓународните комуникации и размени негувани од самата колекција.

Проектот го спроведува тим кураторки и конзерваторки: Марина Шарановиќ, Анита Чулафиќ, Нада Баковиќ и Наталија Вујошевиќ. Проектот е дел од програмата на Центарот за современа уметност на Црна Гора, во кој е сместена Колекцијата на уметност од неврзаните земји.

 

 



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.