Ова е приказната за тоа како Кирил Манчевски стигна во музичкиот кабинет во Сребреник.

Барајќи лирски, елегични македонски народни песни, стигнавме во Крушево, вели менторот на Ајдин, Јасмин Брашњиќ. Песната и уникатниот интерпретативен стил на Ајдин не спои со драги луѓе ширум Македонија. Во тие кратки, пријатни разговори попатно добивме препорака јас и Ајдин да ја обработиме оваа прекрасна народна песна на наш начин. Кирил Манчевски е единствен. Гордоста на Македонија со префинет глас, исполнет со емоции кои едноставно ги хипнотизираат слушателите. Слушајќи ја песната „Ајде сонце зајде“ сфатив дека златните години на традиционалните македонски песни се во периодот од 1960 до 1985 година. Песната потоа ги опиша сите тие вистински вредности. Тогашните песни ја прикажуваат сета убавина на животот, радоста, тагата, природата, скриената љубов и сите тие позитивни морални принципи. Ги красеше најубавата лирика, широки и богати мелизми, упорни каденци и препознатливи, прецизни мелодиски орнаменти – е стручното објаснување на менторот на Ајдин.

Тој подвлекува дека во ,,Ајде сонце зајде “ тој и Ајдин само обликувале според нивното внатрешно чувство, како што го доживеавме.

Обработувајќи ги мелодичните фрази на прекрасното рубато, постоеше она необјасниво чувство кога мелодијата се претопува во тишина. Најискрено се надевам дека нашиот метод на изведба ќе си го најде своето место во срцата на Македонците.- завршува професорот Јасмин Брашњиќ.



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.