Македонски
„Живот посветен на архитектурата“ е насловот на ретроспективната изложба на еден од највлијателните македонски архитекти Живко Поповски која ќе биде отворена на 3 септември во 19 часот во Музејот на современа уметност (МСУ) Скопје. Куратори на изложбата се Анета Христова – Поповска и Мери Батакоја.
Темелена врз повеќегодишно истражување на проф. д-р Анета Христова – Поповска и проф. д-р Мери Батакоја, изложбата го осветлува неговиот проектантски опус, претставен со ексклузивни материјали од приватната архива. Публиката ќе има можност да види десетици оригинални проекти, цртежи, фотографии и видеа, кои за првпат го откриваат целосниот спектар на неговите авторски преокупации.
Сиот овој документарен материјал испишува една поубава стварност за нашите градови и го прикажува Живко Поповски како вистински вљубеник во архитектурата, кој го посветил сиот свој живот неуморно замислувајќи и проектирајќи архитектура со интимна посветеност.
Дополнително, низ оваа изложба, архитектонската имагинација на Живко Поповски се разоткрива како исклучително комплексна и дијалектичка — со преокупации кои се протегаат од модернистичката универзалност до силната културна самосвест и длабоката грижа за локалните континуитети, од рациото на модерниот артефакт до ексцентричноста на ликовната интуитивност и постмодерната текстуалност. Неговата архитектура е жива форма — која, како и животот, е повеќегласна и постојано во еволуција.
Кураторската поставка ја следи оваа полифонична траекторија низ шест тематски целини: Холандска епозода: Архитектурата на отворенотo општество, Фокус „ГТЦ – Собрение на Град Скопје“ Урбархитектурата на дело, Архитектонски конкурси: Рефлексија на самоуправувањето во архитектурата, Охридска ахитектонска школа: За критичкиот регионализам и татковинските места, На Скопје, со љубов! За градот што може(ше) да биде и Обрасци на архитектнската имагинаицја: Авторски теми и семантички идиосинкразии.
Наместо линеарна биографија, изложбата се гради како простор на резонанци, каде тематските целини се прелеваат една во друга, претставувајќи го делото на Живко Поповски како траен потсетник дека архитектурата може – и треба – да биде и длабока авторска опсесија, и интелектуална позиција, а притоа и натаму да остане културен проект со недвосмислена јавна одговорност, велат кураторките Христова – Поповска и Батакоја.
