Македонски
Православните верници денеска го одбележуваат празникот Сретение Господово, еден од 12-те големи црковни празници, заедно со Рождество, Богојавление, Воскресение, и како и тие, има длабока спасителна смисла.
Реалниот настан врз кој се темели длабоката содржина на овој празник е расказот за Симеон, кој по неговата средба со Бога беше наречен Богопримец. На овој старец преку ангел му било кажано дека нема да умре дури не го види ветениот Помазаник, Месијата. На неговото чекање доаѓа крај 40 дена по раѓањето на Исус Христос. Според Мојсеевиот закон, во тој ден секое првородено машко дете се носело во Ерусалимскиот храм. На тој ден, во храмот, се случила средбата на свети Симеон и Богочовекот Исус Христос, и тоа е првата средба лице в лице на човекот со Бога. Длабоката смисла на овој празник се состои токму во таа оттогаш отворена можност за општење со наднебесниот Бог лице в лице.
Сретение меѓу народот се толкува како ден кога се спојуваат зимата и летото. Понекогаш се нарекува и пресврт на годината, бидејќи на овој ден зимата се врти во лето. Затоа се вели дека кога зимата и летото ќе се сретнат на Сретение, зимата му вели на летото: „Ти ми даваш голи и боси луѓе, а јас ти давам облечени“, а летото одговара: „Точно, но тие многу повеќе ми се радуваат отколку тебе“.
Од овие приказни евидентна е старата народна поделба на годината на зима и лето.
Се верува дека на овој ден мечката излегува од своето засолниште и бара сенка. Ако има, тогаш се врти и се враќа во пештерата да спие уште шест недели, колку ќе трае зимата. Ако нема сенка, тогаш талка во шумата во потрага по храна.
Врапчињата ги избираат невестите до Сретение и на денешен ден се венчаваат и тогаш се најгласни и најбучни, бидејќи не живеат долго, браковите им траат кратко, па младенците избегнуваат да се венчаат на Сретение.
Девојките внимаваат со кого прво ќе се сретнат наутро, бидејќи се верува дека идниот младоженец ќе личи на машката личност што ја запознале тоа утро.
Овој празник е крсно име на одредени родови, а абаџии го земале како крстен назив на еснафот.
Празникот Сретение Господово се нарекува Свеќи во католичките и протестантските земји (од латински, Festum candelarum – празник на свеќите). Во Италија, Kandelora се смета за последен ден од зимата. И таму на овој ден се предвидува времето. Според верувањата, ако врне снег или дожд – нема да има повеќе зима, а ако грее сонце – ќе има повеќе студено време.
На Канделора се осветуваат свеќи, кои се чуваат во перница и се палат само во случаи на екстремна неволја, ако некој од домаќинството или домашно животно се разболи, а се верува дека од неговиот пламен и чад веднаш заздравуваат.
