
Џорџ Бест е роден на 22 мај 1946 година и беше крилен напаѓач на Манчестер Јунајтед и репрезентацијата на Северна Ирска.
Тој беше член на познатата генерација „Базбиеви бебиња“ што му го донесе на Манчестер првиот Куп на европски шампиони во 1968 година. Истата година, тој беше прогласен за најдобар фудбалер во Европа во традиционалната анкета на Франс фудбал.
На бројни анкети, тој беше рангиран меѓу најдобрите играчи во светот на сите времиња, а во неговата родна Северна Ирска беше воздигнат до статус на божество.
Тој беше познат по својата долга црна коса, шарм и екстравагантен начин на живот. Тој не можеше да им одолее на бројните пороци. Алкохол, ноќен живот, убави жени… беа предизвици со кои не можеше да се справи. Џорџ беше популарен човек и сакан и од богатите и од работничката класа. Тој имаше сè. Жените го обожавале затоа што мажите го почитувале, а мажите го почитувале затоа што жените го обожавале.
Познатата изјава: „Се откажав од жените и алкохолот во 1969 година – тоа беа најлошите 20 минути во мојот живот“ најдобро го опишува неговиот животен стил.
Промискуитетниот живот го чинеше кариера, но на крајот и живот. Тој го напушти врвниот фудбал на 26-годишна возраст. Следните 11 години ги помина играјќи за второлигашки клубови низ целиот свет, а во 1983 година конечно го напушти фудбалот.
Тој го допре дното во 1984 година, кога отслужи два месеци затвор за возење под дејство на алкохол и напад врз полицајци. Во 1988 година, пријателите се собрале на пријателски натпревар за да соберат пари и да го спречат неговиот банкрот. Собрани биле 75 илјади фунти.

Во март 2000 година Џорџ Бест беше примен во болница со проблеми со црниот дроб и доби строго предупредување од болничкиот персонал:
Престанете да пиете или ќе ве убијат. Тој повторно беше примен во болница во 2001 година поради проблеми со белите дробови. Тој беше подложен на трансплантација на црн дроб во болницата „Кингс колеџ“ во 2002 година, на трошок на државата, која беше осудена поради неговиот проблем со алкохолизам. Таа осуда беше оправдана бидејќи во 2003 година беше виден како пие од шприц пред сите.
На 3 октомври 2005 година, Бест бил примен на интензивна нега, поради инфекција на бубрезите, која ја добил како резултат на земање лекови кои требало да го спречат да продолжи да пие. На 20 ноември, еден британски таблоид објави негова слика во болнички кревет, каде што испрати порака: „Не умирајте како мене“.
Почина на 25 ноември 2005 година, на 59-годишна возраст.
На неговиот погреб во неговиот роден Белфаст се собраа околу 100.000 луѓе, кои и покрај дождот што врнеше цел ден, дојдоа да му оддадат почит на најдобриот фудбалер во Северна Ирска и еден од најдобрите играчи на сите времиња.
Неговите сонародници, исто така, оддадоа почит со тоа што го именуваа меѓународниот аеродром во Белфаст по него, а на годишнината од неговата смрт, Банката на Алстер издаде еден милион банкноти од пет фунти со неговиот лик.
Легендарните изјави на Џорџ Бест
„Се откажав од жените и алкохолот во 1969 година – тоа беа најлошите 20 минути во мојот живот“
„Бев со најмалку 2.000 жени. Без да морам да ги заведувам. Само велам „Здраво, јас сум Бест од Манчестер Јунајтед.““
„Доколку Мет Безби беше построг со мене, можеби ќе бев подобар. Секогаш бев во бегство, мислев дека можам да правам што сакам. Правилата на тимот не важеа за мене.“
„Потрошив многу пари на жени, алкохол и автомобили. Остатокот го потрошив залудно.“
„Роден сум со голем дар, а со него доаѓа и деструктивно однесување.“
„Велат дека спиев со седум жени на светот. Морав да ги разочарам. Бев само со четири, додека излегував со три.“
„Го живеев својот живот и пиев на време.“
„Кога свирев во САД, живеев во куќа покрај море. Никогаш не се бањав бидејќи имаше бар во близина.“
„Секогаш сакав да бидам најдобар во сè. На теренот најсилен, во барот посилен од оној што пие најмногу.“