Македонски
По смртта на папата Фрањо, Римокатоличката црква влегува во период на седисваканција, што го означува периодот во кој папската фотелја е празна. Терминот доаѓа од латинскиот израз „sede vacante“, т.е. „празна столица“ и се однесува на времето во кое Црквата е управувана од Кардиналскиот совет, додека не се избере нов папа.
За време на седисваканцијата, папските овластувања не се префрлаат на никого, а кардиналите имаат многу ограничени административни одговорности кои се регулирани со апостолскиот устав „Universi Dominici Gregis“ на папата Јован Павле Втори.
Во овој преоден период, мандатот на повеќето официјални претставници на Ватикан завршува, освен на три клучни позиции.
Кардиналот камерленго, кој моментално е ирскиот кардинал Кевин Фарел, викарот на Рим – италијанскиот кардинал Балдасаре Реина и Големиот пенитенцијар – италијанскиот кардинал Анџело Де Донатис, продолжуваат со своите функции, а Кардиналскиот совет го презема управувањето со Црквата, обезбедувајќи ги секојдневните административни работи и подготовките за конклавата.
Изборот на нов папа, познат како конклава, започнува откако папската фотелја е празна, или поради смрт или, како во случајот со Бенедикт Шеснаесетти, оставка.
