Ние ја живееме лагата. Лагата постои од кога постои цивилизацијата. Прашање е кој и како ја користи. Кој колку е искрен, а колку не е, вели актерот Јордан Симонов, кој игра во претставата „Лагата“, чија премиера Македонскиот народен театар (МНТ) ја закажа за в сабота, на 15 октомври, на големата сцена во 20 часот.

Текстот е на современиот француски писател, драматург, режисер и сценарист Флоријан Зелер, а претставата во МНТ ја режира Бесфорт Идризи. „Лагата“ е опишана како безмилосна комедија која ги анализира лицемерите во општеството, лавиринт на лаги, измами и непријатни вистини што се случуваат во бракот.

Со оваа претстава Симонов одбележува јубилеј 25 години работа во театарот како актер. Симонов (56) е дипиломиран актер, кој заврши постдипломски студии по театарска режија на Факултетот за драмски уметности во Скопје во класата на Слободан Унковски. Има впечатливи улоги во театар, на филм и на телевизија, играл кај сите значајни македонски театарски режисери - Коле Ангеловски, Дејан Пројковски, Слободан Унковски, Владимир Милчин, Љубиша Георгивски, Иван Поповски, Срѓан Јанаќијевиќ, Синиша Евтимов... Играше во „Бесачи“, „Мој термин“, „Дух“, „Изгубени Германци“, „Мајсторот и Маргарита“, „Сомнително лице“...

Како режисер ги постави „Тероризам“ , „Кец на десетка“, „Торонто експрес“ на сцената на МНТ и „Црнила ремикс“ во продукција на МКЦ.

Симонов во „Лагата“ го толкува ликот на Павле, преку кого се одвива приказната.

Зелер го напишал текстот „Лагата“, а тука има и уште еден текст, „Вистината“ каде што се појавуваат истите, четири лика , меѓутоа во друга ситуација. Одлично се напишани и двете драми. Зелер е мајстор на својот занает и многу добро знаел психологија, односно ги знаел брачните односи и се она што се случува во денешно време. Сите четири лика, не само мојот, се многу точно, занатски многу прецизно напишани и ставени се во една ситуација. Мојот лик е човек преку кој се одвива приказната. Дејствието го води мојот лик, публиката ги прати неговите трансформации во однос на случувањата на сцена. Павел да речеме е манипулатор, лажго, се обидува на секакви начини да излезе од ситуацијата. Некогаш може, но некогаш не може да го направи тоа. Таму каде што не може се појавуваат комични моменти, вели Симонов во разговор за „Република“.

[caption id="attachment_560783" align="alignnone" width="1600"] Симонов: Најубаво е да се кажува вистината[/caption]

Претставата се работеше во две етапи, пред летните одмори и потоа пробите продложија на есен. Освен Симонов во претставата, која првпат се поставува во Македонија играат Габриела Петрушевска, Оливер Митковски и Драгана Левенска. Сценографијата е на Крсте Џидров-Џиби, костимите се на Роза Трајческа-Ристовска, а авторската музика ја потпишува Игор Василевски-Новоградска.

Додека ја работевме претставата го обработувавме феноменот на лагата. Тенка е границата каде е лагата, каде е вистината. Луѓето што се бавеле со самиот феномен на лагата, велат дека има бели лаги кои сите ние најчесто ги употребуваме во секојдневниот живот. Дури е и пресметано колку еден нормален човек во текот на неделата кажува бели лаги. Тоа доаѓа од разни мотиви. Најубаво е да се кажува вистината. Меѓутоа, понекогаш, како што велат, вистината знае многу да боли, а ние не сакаме да се повредуваме, па така, луѓето се склони кон тоа не да ја кажат лагата, туку, да не ја кажат вистината, вели Симонов.

Во претставата, навидум станува збор за брачното неверство и тоа е основната тема преку која авторот сакал да испрати многу подлабоки пораки. Меѓутоа, таму има и подлабоки теми, смета Симонов.

За еден брак да биде успешен, треба да постојат неколку елементи. Тоа се љубов, разбирање, толеранција и доверба. Мислам дека тие четири елементи мора да постојат. Ако еден од нив го нема, тогаш може да настане проблем во бракот. Бракот, се разбира, поминува низ разни фази во животот. Времето поминува, се случуваат разни работи, луѓето се менуваат, меѓутоа никако не треба сопружниците да ги заборават овие четири елементи. А во претставата некои од овие работи се заборавени. Претставата, од една страна е многу комична, но од друга страна, многу боли, затоа што е вистинита, додава Симонов, кој во претставата е партнер со Габирела Петрушевска, со која првпат заедно се на сцена.

Симонов вели дека интимните врски ако сакаат да опстанат, мора да бидат искрени.

Довербата, искреноста, толеранцијата, љубовта мора да постојат во заедничко живеење. Ако ги нема, тогаш бракот не е како што треба, вели Симонов.

[caption id="attachment_560779" align="alignnone" width="1600"] Симонов: Ние сме сега таа генерација која ја живееме лагата, сега, во моментов[/caption]

Но, кога станува опасна таа тенка граница меѓу лагата и вистината?

Недовербата, непочитувањето. Тоа може и од страв да доаѓа, од страв да не го повредиш. Токму со таква ситуација се бави претставата. Мојот лик се обидува да и објасни на Родна, мојата партнерка, дека можеби понекогаш, да не ја кажеш вистина значи всушност да не повредиш некого. Односно, да не му нанесеш непотребно страдање затоа што знаеш дека вистината ќе го заболи. Тоа е дилемата. Тоа е тенката граница и тука треба да се внимава. Мој став е дека секогаш треба да се каже вистината. Тоа е правилниот пат. Ако одиме со бели лаги, со премолчување, калкулирање, човекот е изгубен, почнува да лаже. Му станува проблем во животот, вели Симонов.

„Лагата“ е опишана како безмилосна комедија која го анализира лицемерието во општеството, па оттука прашањето дали сите живееме во лавиринт на лаги?

Во еден момент општеството дојде до некаква позиција каде што рече дека тоа е погрешно. Но, како што се развиваше технологијата и како почнавме технолошки да напредуваме, ситуацијата со лажни вести ни стана начин на живот. Ние сме сега таа генерација која ја живееме лагата, сега, во моментов. Ја живееме лагата од општеството, односите се на многу ниско ниво. Ние ја живееме лагата, имаме проблем и тоа нема добро да заврши. За да се смени ова веројатно е потребно секој од нас, на микро ниво да работи. Не знам дали воопшто такво нешто може да се случи, секој да почне сам да размислува и да дојде до некакви заклучоци, па потоа да се направи некаква критична маса и сето тоа да отиде на ниво на општо мислење. Тоа е тешко, тоа се идеали. Не можат сите да бидат идеалисти, меѓутоа и тие што се, имаат некаква функција. Во секој случај може да покренат маса, да отворат некакви аспекти во јавноста, ќе изгинат, ама ќе ја исполнат својата мисија, вели Симонов за „Република“.

Следните изведби се закажани на 21 и 29 октомври со почеток во 20:00 часот.

разговараше: Александра М. Бундалевска

фото: Александар Ивановски

The post Ние ја живееме лагата appeared first on Република.