Холивудскиот актер Вилем Дефо е новиот уметнички директор на театарскиот оддел на италијанската уметничка организација Ла Биенале ди Венеција, Биеналето во Венеција, со двегодишен мандат 2025-2026 година.

Театарот е всушност оригиналниот дом на неговата сјајна кариера, рече Пјетранџело Бутафуоко, претседател на одборот на директори на Биеналето, која е фондацијата што го надгледува филмскиот фестивал во Венеција.

Еден од основачите на легендарната група Вустер во 1977 година, совршената контрола на неговото тело на сцената отсекогаш произлезе од дисциплина, знаење, страст и длабока свесност за театарот. Едвај чекам, како и сите други, да бидам гледач на фестивалот што ќе го изгради како уметнички директор и – од неговата говорница како апсолутен маестро – да ги гледам младите мажи и жени од Театарскиот колеџ како растат во нивната уметност.

Дефо рече: „Прво бев изненаден, а потоа среќен што ја добив поканата на Пјетранџело Бутафуоко“.

Сфаќам дека сум познат како филмски актер, но сум роден во театар, театарот ме тренираше и ме галванизираше. Јас сум сценско животно. Јас сум актер. Театарот ме научи за уметноста и животот“. „Работев со Wooster Group 27 години, соработував со големи режисери од Ричард Форман до Боб Вилсон. Насоката на мојата театарска програма ќе биде поставена според мојот личен развој. Еден вид истражување на суштината на телото, продолжи Дефо.

Дефо ја започна својата уметничка кариера како студент на универзитет во Милвоки, каде на 19-годишна возраст се приклучи на Театарот X (1975-1977), една од првите експериментални театарски групи во САД,  и во многу драми на режисерот и уметнички директор Џон Шнајдер. Во Европа, каде што живееше во 1976 година, тој работеше во легендарниот театар Микери во Амстердам – ​​срцето на алтернативниот меѓународен театар – каде настапи на сцената во Folter Follies, дело на основачот, актерот, режисерот, драматургот, продуцентот и визуелниот уметник Ritsaert ten Cate.

Но, тој ја започна својата најважна театарска обука во Њујорк, каде што заедно со режисерката Елизабет ЛеКомпте и актерите Рон Вотер, Кејт Валк, Џим Клејбург и Пејтон Смит, го коосноваа The Wooster Group, со која ќе настапува на сцената повеќе од 20 години (1977-2003), учествувајќи во многу од продукциите, кои прикажуваа единствен спој на јазици и текстови – од класиците до американската контракултура, од Флобер до Лени Брус – што ја направи точка на андерграунд сцената во 1980-тите, воспоставувајќи соработки со многу уметници: Кен Кобланд, Џим Страхс, Ричард Форман, Триша Браун, Џон Лури, Брус Одланд, Стив Бушеми, Џенифер Типтон, Френсис Мекдорманд, Ханс Питер Кун, Амир Ел Сафар, се вели на Биеналето.

Во 2016 година учествува во програмата Биенале Театро во делот мастер клас, предавајќи на работилница посветена на актерството.

Дефо е номиниран за четири Оскари. Годинава тој ќе биде во екипата на отворањето на 81. филмски фестивал во Венеција, Beetlejuice Beetlejuice од Тим Бартон.

Биенале Театро е основан како независен оддел на Ла Биенале ди Венеција во 1934 година, следејќи ги неговите оддели за уметност (1895), музика (1930) и кино (1932). „Режиран е од важни личности во светот на културата и забавата, како што се Ренато Симони, Лука Ронкони, Франко Квадри, Кармело Бене, Луис Пасквал“, велат од организацијата.

The post Вилем Дефо е нов уметнички директор на театарскиот оддел на италијанската уметничка организација Биеналето во Венеција appeared first on Република.

Подготовките за проектотот „Лабораторија од минатото за иднината: Приказни за Летната школа за архитектура во манастирот Свети Јоаким Осоговски, 1992 – 2017“, како национален претставник на 18. Интернационална изложба на архитектурата во Венеција во 2023 година, се одвиваат во рамките на предвиденото и со полна пареа. Изложбата е подготвена, изработена и веќе е пристигната во Венеција. Официјалното отворање на македонскиот павилјон ќе биде на 18 мај 2023 година, на Светскиот ден на музеите, во 18 часот на адреса: Scuoladei Laneri, Salizada San Pantalon 131/A, Венеција.

Комесар на проектот е Дита Старова Ќерими, а куратори се: Александар Петановски, Димитар Крстески, Дарко Драгановски, Марија Петрова и Горан Петров. Излагачи во поставката се: Минас Бакалчев, Митко Хаџи-Пуља, Александар Радевски, Саша Тасиќ и Димитар Папастеревски.За успешна подготовка и реализација, свој придонес дадоа соработниците: Амир Ахмети, Егзона Зендели, Кире Ставров, Влера Тачи, Теодора Илиевска, Сара Алаѓозовска, Ахмед Пошка, Тамара Павлеска, Теодора Стеваноска, Марија Илиев, ГоранТрајановски, Маријана Јаневска, Кристијан Ристовски, Едон Фетаху, Никола Момировски, Фјола Пустина, Симона Костовска, Александра Наумовска, Ива Митевска, Енис Абовски, Кирил Кочоски, Мила Јакоимовска, Харика Шехаби, Илија Мошев и Домника Бошкова.

Носителот на проектот е Здружението за истражување на градот – ГРАДОТ УБАВ Скопје. Ива Петрунова, претседателот на Здружението ГРАДОТ УБАВ, изразува благодарност до Министерството за култура на Република Македонија за довербата и изборот на проектот за национален претставник на 18. Интернационална изложба на архитектурата, и секако, до сите учесници во реализација на истиот.

Неколку зборови за проектот „Приказни за Летната школа по архитектура во манастирот Св. Јоаким Осоговски, 1992-2017“
Изложбата Приказни за Летната школа за архитектура од манастирот Св.Јоаким Осоговски, 1992-2017,е посветена на Летната школа на Архитектонскиот факултет, Универзитетот Св. Кирил и Методиј. Изложбата ја согледува школата како психогеографски асамблаж од парчињата, спомените, кажувањата, приказните за настаните, местата и луѓето во и околу Летната школа.
Првата школа започна со истражување на корените на преродбенската архитектура во делото на протомајсторот Андреа Дамјанов, документирајќи ги објектите и нивната поставка во манастирот. Низ годините Летната школа се формираше во еден уникатен педагошки експеримент, во неизвесната авантура на учење, правење и преиспитување на границите на архитектурата и уметноста. Така Летната шлкола на Архитектонскиот факултет, Универзитетот Св. Кирил и Методиј, во манастирот Св. Јоаким Осоговски, од еден локален настан, набрзо стана еден меѓународен јазој кој ги собираше различните луѓе и идеи. Меѓу другите тука беа низа домашни и странски автори: Александар Никољски, Живко Поповски, Борис Чипан, Владимир Георгиевски, Ранко Радовиќ, Антон Швајхофер, Петар Габриелчич, Гоце Аџи Митревски, Георги Константиновски, Хрвоје Њириќ, Влатко Коробар, Мартин Гулески,Зорица Блажевска, Домника Бошкова, Дејвид Биги, Класке Хавик, Себастијан Велдхаусен, Александар Бродски, Елија Зенгелис, Хан Тумертекин, Семи Ринтала, Петер Вилсон, Мишел Ридејк, Јулиет Бекеринг, Алеш Водопивец…
Делуваше од почетокот на бурните 1990-тите во критичното време на геополитичките прекршувања, во времето на поделби ги обединуваше луѓето од различни страни на светот. Беше производ на соработка, со творење, но и дебата за различните концепти, методи, постапки на учење, мислење и правење на архитектурата. Ова поставка сака да даде една документарна основа на сеќавањата, приказните, замислите, доживувањата, изложени на заедничка маса, на сличен начин како што на чардакот од конакот се разговараше, работеше, изложуваше. На тој начин собраните објектите, слики, записи, цртежитекако трагите од минатото ни сведочат за една можна заедничка иднина.
Работата во Летната школа има два клучни аспекти, прво, ги истражуваше различните стратегии на архитектонската педагогија, проширувајќи ги границите на мислење и правење на архитектурата, преку прашањата кои ги отвараше како теми на различните сесии, второ, делуваше на другата страна на геополитички трендови на своето време во критичните 1990-ти години.
Овој проект сака да воспостави една динамична реконструкција на делото на многумина, низ сеќавања, спомени, приказни, да погледа од другата страна, спротивставувања во можното секојдневно и возвишенона архитектурата:вокуќата, во улиците, во маалото, во прототиповите на суровата транзицијата, во не-местата, во отфрлените материјали, во избликот на чистата архитектура во планините, во спектаклите на природата, во невидливите лавиринти, во пресекот, во колажот/асамблажот/монтажата, во чувството на дом.

Во престрет на отворањето и потоа,ја очекуваме публиката!

The post Павилјон на Република Македонија: 18. Интернационална архитектонска изложба – La Biennale di Venezia appeared first on Република.

На 6 април (четврток), во 20 часот ќе биде отворено 14.Биенале на млади уметници со наслов „Будења“ (Awakenings) во Музејот на современата уметност – Скопје.

Куратори на изложбата се Ива Димовски, Бојана Јанева и Никола Узуновски.

На изложбата ќе земат учество 38 млади уметници од земјава и од странство: Џем А (Германија), Ујхази Адриен (Унгарија, Србија), Шофу Вонг (Австралија), Милена Галици (Италија, Белгија), Габриеле Гандини (Италија), Елена Гелева (Р.Македонија), Ринор Даути (Косово), Надица Дојкоска (Р.Македонија), Серхат Емрулаи (Р.Македонија), Клелија Живковиќ (Р.Македонија), Ана Јовановска (Р.Македонија), Јован Јосифовски (Р.Македонија), Аријана Кадиќ (Црна Гора), Јулија Кастелучи (Р.Македонија), Лумтурие Крашники (Косово), Наџа Крачуновиќ (Србија), Герта Ксаферај (Албанија), Милан Кујунџиќ (Србија), Ана Лехбаумер (Австрија), Ана Ликар (Словенија), Јулија Манојловска (Р.Македонија), Симона Манчева (Р.Македонија), Николо Масини (Италија), Фатима Моалим (Шведска), Малина Монча (Романија), Сара Мускалу (Романија), Јана Николовска (Р.Македонија), Жозефин Остлунд (Шведска), Чади Реда (Швајцарија), Ананда Серне (Норвешка), Ива Станковска (Р.Македонија), Сара Танасковиќ (Србија), Игор Таневски (Р.Македонија), Славица Танеска (Р.Македонија), Мануел Този (Австрија), Ана Трајковска (Р.Македонија), Јируи Фанг (Италија) и Риџет Ферати (Р.Македонија).

Годинашната тема „Будења“ се осврнува кон процесите на соочување и мечтаење и има за цел да ги поттикне младите автори да ги изразат своите размислувања, не/сигурности, не/согласувања, не/задоволства, мечти и амбиции при соочувањето со личните и општествените промени. Темата на Биеналето има за цел да го истражи и претстави процесот и промената, дејството и почетокот – оттаму, будењата како одговор на прашањата: Како младите уметници кои излегуваат од границите на семејството и образовната институција се соочуваат со општествените проблеми и предизвици? Што прават младите кога ќе се разбудат во свет во кој не се заштитени како порано? Како сонуваат во свет кој по тригодишна изолација конечно ги отвора вратите за уметничко изразување и дејствување?. Напуштањето на комфорната зона при завршувањето на образованието или осамостојувањето од семејството, почетокот или промената на кариера или пак наметнатите околности, кои произлегоа од глобалната пандемија и рестрикциите, го носат во себе аспектот на двојството. Од една страна, нивното настанување е ограничувачко, а од друга, нивниот процес е ослободувачки, вели кураторскиот тим.

Биеналето има за цел да го насочи вниманието на стручната и пошироката јавност кон делата на новите имиња од локалната и меѓународната уметничка сцена, да ги поддржи и поттикне креативните иницијативи на уметниците од новите генерации и да создаде услови за нивно јавно претставување и развој на современата уметничка сцена. Покрај тоа што учесниците во проектот имаат можност да создадат врски и да воспостават креативен ангажман со професионалната ликовна заедница, Биеналето обезбедува простор за претставување на современите стратегии на млади уметници и на нови уметнички практики, форми и јазици во повеќеслојните области на уметноста денес. Биеналето ја потенцира и важноста од создавање алтернативен едукативен центар кој генерира знаење, го помага етаблирањето на нови уметници на современата уметничка сцена и ги препознава и развива нивните потенцијали.

Изложбата се реализира со поддршка на Министерството за култура на  Македонија и со поддршка на Амбасадaта на Кралството на Шведска во Скопје и Амбасадата на Република Италија во Скопје.

The post Се отвора 14. Меѓународно биенале на млади уметници во МСУ appeared first on Република.